ارتباط الگوهای غذایی با تراکم املاح استخوان در نمونه ای از زنان یائسه ساکن شهر تهران

سابقه و هدف: مطالعات اندکی رابطه الگوهای غذایی با تراکم املاح استخوان (bmd) را بررسی کرده اند. هدف مطالعه حاضر، تعیین این رابطه در نمونه ای از زنان یائسه ساکن شهر تهران بود. مواد و روشها: 160 زن در این مطالعه مقطعی شرکت کردند. پس از تکمیل پرسشنامه های اطلاعات عمومی، فعالیت بدنی و بسامد خوراک، bmd مهره های کمری و گردن ران آن ها با dual-energy x-ray absorptiometry اندازه گیری شد. الگوهای غذایی به روش تحلیل عاملی شناسایی شدند. نسبت شانس برای داشتن bmd پایین (مقادیر کمتر از میانه) در رابطه با الگوهای غذایی نیز با آنالیز رگرسیون لجستیک محاسبه شد. یافتهها: 6 الگوی غذایی شناسایی شد. پس از تعدیل اثر مخدوش کننده های احتمالی، در زنانی که نمره بالاتری (مقادیر بیشتر از میانه) از الگوهای غذایی اول یا دوم داشتند، نسبت به زنان دارای نمرات پایین تر (مقادیر کمتر از میانه) شانس داشتن bmd پایین به ترتیب در نواحی مهره های کمری (04/0 =p و 96/4-05/1 :ci 95% و 29/2 =or) و گردن ران (01/0 >p و 09/6-31/1 :ci 95% و 83/2 =or) بیشتر بود. الگوی غذایی اول، غنی از لبنیات پرچرب، گوشت احشاء، گوشت قرمز یا فراوری شده و غلات کامل بود. الگوی غذایی دوم غنی از سیب زمینی سرخ کرده، مایونز، شیرینی جات و دسرها و روغن های مایع بود. نتیجه گیری: الگوهای غذایی غنی از غذاهای حاوی چربی اشباع بالا ( مشابه الگوی اول) یا دارای تراکم پایین مواد مغذی ضروری برای سلامت استخوان (مشابه الگوی دوم) ممکن است با bmd در زنان یائسه ساکن شهر تهران ارتباطی منفی داشته باشند. واژگان کلیدی: الگوهای غذایی، تراکم املاح استخوان، زنان یائسه، تحلیل عاملی